Περί Koryu (ή μάλλον το πως το βλέπουμε εμείς στο Ageshio dojo Θεσσαλονίκη) |
Koryu δηλαδή "old school" δηλαδή παλιά σχολή, παλιός τρόπος. Για όσους γνωρίζουν τα βασικά, αυτό σημαίνει πριν την εποχή των judo, aikido, karate. Δεν μας απασχολεί ούτε η ακριβής χρονολογία δημιουργίας, ούτε το ποιος την ίδρυσε, ούτε η τυπολατρεία της φόρμας και του εθιμοτυπικού, ούτε αν έχει βαθμό καθαρότητας 100%. Αυτά είναι ωραία κι ενδιαφέροντα προκειμένου να καταλάβει κάποιος πότε, από ποιον και από που ξεκίνησε μια ryu (σχολή) αλλά αυτή είναι μια τέχνη επιβίωσης, όχι συλλεκτικό κειμήλιο. Τα σπαθιά, οι λόγχες, τα σούρικεν, το bushido, ωραία είναι κι αυτά. Καλό είναι και το εθιμοτυπικό, οι υποκλίσεις, οι γιαπωνέζικες φράσεις και όλη αυτή η επαφή με μια ξένη κουλτούρα ευγένειας και στωικότητας. Όλα τα παραπάνω όμως πολύ εύκολα γίνονται αντικείμενο εμπορικής εκμετάλευσης και αιτία παρέκλισης, πόζας και κομπασμού. Πολύ εύκολα κάνουν την άσκηση να μοιάζει κάτι αργό και άψυχο, μια τυπολατρεία που αφορά μόνο το περιτύλιγμα και την "φόρμα". Πολύ εύκολα γίνονται εργαλεία εκμετάλευσης αρχαρίων μαθητών που δεν μπορούν να γνωρίζουν εάν όλα αυτά είναι όντως σημαντικά για την πρόοδό τους ή αν απλά τους επιδεικνύονται για εντυπωσιασμό. Τι να τις κάνω τις τεχνικές από το τρίτο επίπεδο της Χ ryu όταν δεν ξέρω καλά-καλά πως να φυλάγομαι, πως να αμύνομαι, πως να μπλοκάρω, να χτυπάω, πως να κάνω μια βασική ρίψη ή ένα κλείδωμα; Γνωρίζεις άραγε ότι οι περισσότερες κλασσικές ryuha φτιάχτηκαν από έμπειρους πολεμιστές και περιέχουν τεχνικές (kata) προχωρημένες που θεωρούν δεδομένο ότι ξέρεις πως να μάχεσαι σε βασικό επίπεδο; Γνωρίζεις ότι, ειδικά οι κλασσικές σχολές μάχης, προέρχονται κυρίως από όπλα και θωράκιση και η κινησιολογία τους είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με αυτά; Μας απασχολεί περισσότερο λοιπόν αν η τέχνη προσφέρει βασικές αρχές δηλαδή κάλυψη (guard), λειτουργική κινησιολογία ανεξαρτήτως συνθηκών (όχι αθλητική δηλαδή), δυνατότητα χειρισμού όπλων και/ή θωράκισης, τεχνικές που εφαρμόζονται ένοπλα και άοπλα με τον ίδιο μηχανισμό. Επίσης αν προσφέρει αποτελεσματικότητα ανεξαρτήτως ηλικίας, αν σου δίνει δυνατότητα άσκησης οπουδήποτε με οποιονδήποτε τρόπο χωρίς gi, hakama ή tatami. Μας απασχολεί αν έχει κοινά στοιχεία με άλλες ιστορικές σχολές μάχης για να μπορούμε συγκριτικά να μαθαίνουμε τι δούλευε και τι όχι και ποια κοινή ανησυχία μοιράζονταν πολεμιστές διαφορετικών σχολών. Μας απασχολεί το να διδαχθείς από έναν άνθρωπο (όχι 5-6) με προσωπική σχέση εμπιστοσύνης μακριά από εμπορικά συμφέροντα και προσωπική ματαιοδοξία , κάποιον με ικανή εμπειρία ζωής να σε μετρήσει, να σε εμπιστευτεί, να σου ανοίξει τον δρόμο εκεί που δεν θα μπορούσες να φτάσεις μόνος σου. Μας απασχολεί αν εξυπηρετεί ανθρώπινες ανάγκες. Αν λειτουργεί. Και αν έχει Ηθική Θέση. |
|
Προηγούμενο:
Το πρόβλημα με τις πολεμικές τέχνες |
Επόμενο:
Πολεμικές τέχνες και αυτοάμυνα |
