Δεν φταίει η τέχνη.

Δεν φταίει η τέχνη εάν ο μαθητής δεν μπορεί να την εφαρμόσει.
Δεν φταίει η τέχνη που έχει λεπτομέρειες που φαίνονται δύσκολες σε πολλούς.
Δεν φταίει η τέχνη που δεν μοιάζει με αυτό που «κάνουν οι άλλοι».
Δεν φταίει η τέχνη που θέλει καιρό και επιμονή για να την μάθεις.
Δεν φταίει το σώμα της γνώσης εάν ο άνθρωπος δεν πληρεί τις προϋποθέσεις.
​Η τέχνη δεν φτιάχτηκε για εμάς. Για άλλους φτιάχτηκε και κατέληξε σε μας.
​Τα κλασσικά budo/bujutsu ήταν διά βίου άσκηση. Εμβάθυνση και σπουδή. Όχι απλά αυτοάμυνα. Δεν είναι εκπαίδευση νεοσύλλεκτων, δεν είναι αθλητισμός και μαζική εκπαίδευση, δεν είναι κάτι που κάνεις στον ελεύθερο χρόνο σου. Εάν αυτό μόνο δώσεις τότε αυτό μόνο θα πάρεις πίσω. Τα bujutsu τεχνικά είναι περίπλοκα και κινησιολογικά έχουν δικό τους μηχανισμό που παίρνει χρόνο να αφομοιωθεί. Φτιάχτηκαν από ανθρώπους που γνώριζαν πολύ καλά τι δουλεύει και τι όχι όταν κινδυνεύουν ζωές, που αφιέρωσαν ένα μεγάλο μέρος της ζωής τους σ' αυτήν την σπουδή. Περιέχουν στρατηγική και τακτικές μάχης, όχι απλά τεχνικές. Γεννήθηκαν μέσα σε περιβάλλον ένοπλο όπου ο θάνατος ήταν μια καθημερινότητα και η ζωή φθηνή, οι άνθρωποι ήταν σκληραγωγημένοι, προτεραιότητα ήταν η επιβίωση. Την εποχή των Tokugawa τα bujutsu εξελίχθηκαν πέρα από την χρησιμότητα στο battlefield αλλά διατήρησαν το martial spirit αφού οι bushi κατάλαβαν ότι η σύγκρουση είναι μια συνεχής πραγματικότητα και η μάχη δεν τελειώνει ποτέ. ​Μόνο αλλάζει πρόσωπο.
"If you do not know the principles,nothing will come of your actions.If you do not know all things, you still harbor doubts.And when you doubt something, that thing will not leave your mind. If you come to the end of a matter with the principle clearly understood, there will be nothing at all in your mind". - Yagyu Munenori
Μέσα στο σώμα της γνώσης των bujutsu υπάρχει η τεχνική ακρίβεια και η σημασία του martial ethos σαν ισόβια άσκηση. Και τα δυο απαιτούν χρόνο και υπομονή! Αυτά τα στοιχεία σταδιακά παραμερίστηκαν στην σύγχρονη εποχή ώστε να μπορούν βιαστικοί χομπίστες σαν εμάς να μάθουν πολεμικές τέχνες για σπορ και αυτοάμυνα με ασφάλεια. Όλα αυτά που για τον μέσο ασκούμενο σήμερα μοιάζουν με τρομερή και ακατανόητη λεπτομέρεια, για αυτές τις τέχνες ήταν η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην ζωή και τον θάνατο. Κι από την εποχή του Ittosai, του Musashi και των Yagyu μέχρι τον Ueshiba, τον Risuke και τον Takamatsu, τα γνώριζαν αυτά. ​​Γι αυτούς φτιάχτηκαν οι παλιές πολεμικές τέχνες. Όχι για εμάς! ​​​Δεν φτιάχτηκαν για «χρήστες», για ημιμαθείς followers, για τους «τα λέμε από Σεπτέμβριο». Δεν φτιάχτηκαν για ανθρώπους που αλλάζουν προτιμήσεις κάθε τρεις και λίγο. Ο μέσος "χρήστης" σήμερα έχει γνωστικό επίπεδο την πρώτη σελίδα της Google και διάσπαση προσοχής στα 8 δευτερόλεπτα. ​Και αυτός ο τύπος θέλει να μάθει κλασσικές πολεμικές τέχνες. Και γκρινιάζει που δεν τα καταφέρνει! Κατηγορεί μια αποδεδειγμένη τέχνη επιβίωσης ο άνθρωπος που το κριτήριό του εξαρτάται από το τι είναι trendy στα social media!...
Δεν υπάρχει περίπτωση να μάθει κάποιος koryu budo χωρίς να αλλάξει.
​Δεν υπάρχει περίπτωση να μάθει εάν δεν απομονωθεί στην άσκηση του. Καλή είναι η παρέα και οι κοινωνικές σχέσεις μέσα στο dojo αλλά δεν...είναι... άσκηση. Η κοινωνικότητα του dojo είναι για τους περαστικούς, για όσους θα κάνουν λίγο και μετά θα πάνε να κάνουν κάτι άλλο. Η τέχνη είναι μόνο για όσους μείνουν και πλησιάσουν τα στάνταρ πάνω στα οποία χτίστηκε. Για να γίνει αυτό θα πρέπει ο ασκούμενος να αφοσιωθεί σε βάθος χρόνου. Να δεχτεί ότι θα πρέπει να δώσει περισσότερα από ό,τι θα πάρει. Και δεν έχει καμμιά εγγύηση ότι θα πιάσει υψηλό επίπεδο. Αυτό είναι άσκηση! Αναζήτηση και προσπάθεια χωρίς εγγυήσεις, ψάξε, διάλεξε, ακολούθησε υψηλότερα στάνταρ, άσε τον εαυτό σου να πάρει νέο σχήμα, μην βιάζεσαι, μην γκρινιάζεις για όσα δεν μπορείς ακόμα να καταλάβεις (δηλαδή φτάσαμε να εξηγούμε σε ενήλικες όλα εκείνα που εξηγούν σε μικρά παιδιά). Αυτό είναι budo! Να προσαρμόζεσαι στην στιγμή, να αποδίδεις όταν δεν είσαι καλά, όταν είσαι απογοητευμένος, ανέτοιμος, τραυματίας, χωρίς ζέσταμα, χωρίς προετοιμασία! Αν λείπουν όλα αυτά δεν είναι πολεμική τέχνη. Είναι κάτι άλλο. Κάτι λιγότερο που το κάνεις δυο φορές την βδομάδα κι όταν τελειώσεις το κλειδώνεις στο ντουλάπι μαζί με το γκι σου. Εάν κάποιος εύκολα απογοητεύεται και κατηγορεί την τέχνη, πως είναι δυνατόν να πιστεύει ότι μπορεί ποτέ να την εφαρμόσει σε μια δύσκολη κατάσταση; Αυτό είναι σκεπτικό αρχαρίων που νομίζουν ότι πρέπει πρώτα να τους "ταιριάξει" η τέχνη. Λάθος! Εσύ πρέπει να ταιριάξεις στο budo, όχι το budo σε εσένα. Για όποιον σκέφτεται "έδωσα Χ χρόνο αλλά δεν πήρα το Ψ που περίμενα" αυτό δεν είναι budo, είναι χρησιμοθηρία και ωφελιμισμός. ​
​Και πολύ καλά κάνουν και του φέρονται σαν πελάτη και όχι σαν μαθητή.
"When you have run the length of various practices and none of those practices remain in your mind, that very lack of mind itself is the heart of all things.
When you have exhaustively learned the various practices & techniques  and made great efforts in disciplined training there will be action in your arms, legs and body but none in your mind. You will have distanced yourself from training, but will not be in opposition to it, and you will have freedom in whatever techniques you perform."

Yagyu Mumenori
"Heiho Kadensho", 1632
Picture
Τα παλιά budo/bujutsu θέλουν χρόνο, επιμονή και έχουν την δική τους αντίληψη.
Εάν κάποιος τα αντιμετωπίσει σαν σπορ ή σαν οποιαδήποτε άλλη πολεμική τέχνη θα αποτύχει εντελώς. Οι μηχανισμοί είναι διαφορετικοί και δεν υπάρχει περίπτωση κάποιος σε λίγα χρόνια να καταλάβει τι συμβαίνει.​Τα παλιά budo/bujutsu είναι διαδικασία. Οι τέχνες που δεν αποδεσμεύτηκαν από το martial spirit και συνεχίζουν να βλέπουν τον ασκούμενο ως πλήρη ενότητα (mind, body, spirit, ethοs) είναι διαδικασία. Δεν είναι γι αυτό που είσαι τώρα. Είναι κάτι που θα γίνεις εάν μείνεις αρκετό καιρό ώστε να δεις την αλλαγή πάνω σου. Αν δεν σε αλλάξει τότε δεν είναι άσκηση. Δεν σε ανάγκασε κανένας να ασχοληθείς. Κι αν σου είπαν στην αρχή ότι θα μάθεις γρήγορα σου είπαν ψέματα. Εάν απλώς θέλεις να μάθεις βασική αυτοάμυνα, έχεις άλλες επιλογές. Εάν θέλεις να μπεις στο ρινγκ, έχεις άλλες επιλογές. Εάν απλά θες να γυμνάζεσαι και να ιδρώνεις, έχεις άλλες επιλογές. Όλα αυτά είναι καλά και ωραία αλλά μην τα μπερδεύεις όλα μέσα στο ίδιο τσουβάλι. Τα koryu είναι άλλη ιστορία. Δεν μπορεί αυτό που πήρε στην τέχνη αιώνες για να ωριμάσει να το μάθεις εσύ σε 2 χρόνια. Είναι σαν την γιαγιά όταν ανοίγει φύλο για πίτα. ​Της γιαγιάς της πήρε μια ζωή για να το καταφέρει κι εσύ θα το κάνεις με την μία επειδή είδες δυο επεισόδια Masterchef;...
​
Δεν φταίει η τέχνη που δεν μπορείς.
Απλά είναι κάτι που δεν φτιάχτηκε για σένα.
Οπότε ή απλά γίνεσαι όπως πρέπει για να μάθεις.
Ή πας και κάνεις κάτι άλλο.