Πολεμικές τέχνες στην εποχή του Facebook |
|
Αραχτός στην ζεστούλα σου μπαίνεις facebook, μέσα σε δυο κλικ βρήκες 2-3 σχολές, διάλεξες ποιος δάσκαλος έχει πιο κουλ φωτο, ποια σχολή είναι πιο κοντά στο σπίτι σου, πήγες όταν σε βόλεψε, διάλεξες τον πιο φιλικό εκπαιδευτή με το πιο φιλικό περιβάλλον, τους πιο φιλικούς συμμαθητές και τις πιο κουλ συμμαθήτριες. Πας προπόνηση μόνο όποτε μπορείς, μέσα στην άνεση του air condition, πάνω στα μαλακά στρώματα, στην ένταση που αντέχεις, με το αρωματικό χώρου την απαλή μουσικούλα και τα κάδρα με kanji να σε κάνουν να νιώθεις σαν να είσαι στην Ιαπωνία. Κι εκεί μέσα στην βόλεψή σου ακούς τον δάσκαλο να σου λέει για μαγικές ninja τεχνικές, εξωτικές έννοιες, σπαθιά, λόγχες, τρομερούς samurai πολεμιστές και τα κατορθώματά τους. Και πριν καν το καταλάβεις ξαφνικά ΤΣΟΥΠ...πάρε κι ένα νταν επειδή δήλωσες πρώτος συμμετοχή στην επόμενη εκδρομή της σχολής! Πάρε κι άλλο ένα νταν επειδή κούνησες τα φρύδια σου καταφατικά όταν ο δάσκαλος σου απευθύνθηκε σε μια αγγλο-ιαπωνική ημιδιάλεκτο απροσδιορίστου προέλευσης! Πάρε κι άλλο ένα νταν επειδή έκανες like στην ανάρτηση για το σεμινάριο του σούπερμαν-δασκαλάρα που έρχεται τον άλλο μήνα! Υπογράφεις, πληρώνεις και ορίστε το δίπλωμά σου. Πήγαινε τώρα να ανοίξεις κι εσύ σχολή να ρθούνε κι άλλοι να πληρώσ....εεεε....να ασκηθούνε ήθελα να πω. Κι όπως θα ανοίγεις το πρώτο σου μάθημα θα λες στους μαθητές σου πόσο δυσκολεύτηκες να βρεις αξιόλογο dojo, πόσο σε ζόρισε ο δάσκαλός σου, πόσο σε πόνεσε η προπόνηση, πόσο δύσκολη είναι η τέχνη...
Άσκηση. Φοβερό πράγμα εε;; |
